Missed abortus ve blighted ovum ön tanılı gebeliklerde terminasyon öncesi koryon villus örneklemesi ile sitogenetik incelemeler

Amaç

Erken düşüklerin kromozomal temelini belirlemek amacıyla yapılan bu araştırmada materyel, 1.2.1992 -1.9.1992 tarihleri arasında SSK Ankara Kadın Hastalıkları ve Doğum Hastanesi`ne başvuran riskli gebelik vakalarından missed abortus ve blighted ovum tanısı nedeniyle gebeliklerinin tahliyesine karar verilenler arasından oluşturulmuştur. 27`si missed abortus, 8`i blighted ovum olmak üzere toplam 35 gebe izinleri alınmak suretiyle araştırmaya dahil edilmişlerdir. 

Yöntem

Vakaların 18`ine transabdominal, 17`sine transvajinal yolla koryon villus biyopsisi uygulanmış olup hiç birinde biyopsi iş­lemine bağlı herhangi bir komplikasyon gözlenmemiştir. 35 vakadan 21`inde sitogenetik analiz yapılabilmiş, 14`ünde ise çalışmalar başarısız kalmıştır 

Bulgular

Bu çalışmada missed abortus ve blighted ovum vakalarının etiyolojisine yönelik ülkemize ait sitogenetik sonuçlar sağla­mış ve bazı yabancı grupların bildirdikleri sonuçlar ile karşılaştırmıştır..

Sonuç

 Sonuç olarak vaka sayısının artmasıyla toplumu­muza ilişkin daha ayrıntılı bilgilerin sağlanacağı düşünülmüştür

Anahtar Kelimeler

Missed abortus, Blighted ovum, CVS

Giriş

Geçmiş yıllarda sebepleri yeterince anlaşılama­yan malformasyonlu birçok doğum ve terme bi­le ulaşamayan fetal kayıplar oldukları gibi ka­bul edilmiş, çoğunda etiyo-patojenik mekanizmalar bulunamamıştır. Son yıllarda kusurlu fetal gelişmenin etiyopatogenezinin aydınlatılması amacıyla birçok ça­lışma yapılmış, hatta bunlardan bazıları için tedavi metodları gündeme gelmiştir. Yapılan incelemeler, gebeliğin ilk yarısında meydana gelen fetal kayıpların büyük bir kısmını spontan abortusların oluşturduğu­ nu göstermiştir. Bu grup içinde ise missed abortus ve blighted ovum olguları önemli bir yer işgal etmekte­ dir. "Missed abortus" gebeliğin 20. haftasından önce fetusun intrauterin ölümüne rağmen takip eden hafta­lar ya da aylar süresince gebelik kesesini terk etmedi­ği olguları anlatmaktadır. Gebeliğin erken dönemle­rinde vajinal bir kanama varken ultrasonografi ile fe­tus ve fetus ekleri olmaksızın boş bir gebelik kesesi­ nin saptanması veya gebelik tarihine göre oldukça küçük bir fetal eko tespit edilmesi "blighted ovum" (blind ovum) olarak değerlendirilir.
Her gebelikte ilk trimestr içinde spontan düşük oranı % 15 olup, bunların % 60 kadarında çeşitli kromozomal düzensizlikler söz konusudur. Yenidoğan bebeklerin ancak % 0.5'inde major kromozom anomalilerinin gözlenmesi intrauterin devrede bu tür düzensizlik gösteren embriyonların büyük bir kısmı­nın düşük olarak atıldıklarını belgeler niteliktedir. Gebeliğin çok erken dönemlerinde meydana gelen bazı düşüklerin de tespit edilememesi gözönünde tu­ tulursa konsepsiyon sırasındaki kromozom anomalisi ensidansının gerçekte daha yüksek olduğu anlaşılır.
Gebeliğin belirli dönemlerinde bazı tip fetal kayıp­lar farklı oranlarda gerçekleşirler. Buna göre missed abortuslar ile daha çok 7-12. gebelik haftalarında karşılaşılırken blighted ovum vakalarına ise 5-10. haftalarda daha sık rastlanmaktadır (Şekil 1). Missed abortus ve blighted ovum vakaları üzerinde yapılan etiyolojik çalışmalar 18, 16, 21 ve 13. kromozomlara ait trizomiler, X monozomisi ve triploidi olgularının sıklıkla bulunduğunu ve bunları tetraploidiler ile yapısal kromozomal bozuklukların izlediğini göstermektedir.
Bu çalışma, missed abortus ve blighted ovum ön tanısı almış gebeliklerin etiyolojilerinin sitogenetik yö­nünü araştırmak ve ülkemize ait verileri yabancı ülke­lerden elde edilenler ile karşılaştırmak amacıyla gerçekleştirilmiştir. Çalışmanın diğer bir amacını da koryon villus biyopsi tekniklerinin uygulanması ve elde edilen materyallerin sitogenetik laboratuvar yöntemle­ri ile değerlendirilmesi konusundaki geçmiş tecrübe­ lerimizin arttırılması teşkil etmiştir.

Yöntem

Araştırmamıza 1/2/1992 - 1/9/1992 tarihleri arasın­ da SSK Ankara Kadın Hastalıkları ve Doğum Hastane si'ne başvuran riskli gebelik vakalarından missed abortus ve blighted ovum tanısı nedeniyle gebelikle­ rinin tahliyesine karar verilen 35 gebe dahil edilmiş­tir. Bunlardan 27'si missed abortus ve 8'i blighted ovum olgusu olup her birinden gerekli izin alınmıştır. Elde edilen sonuçların istatistiksel değerlendirmelerinde "Fisher-Exact testi" kullanılmıştır.
Biyopsi işlemleri plasentanın uterus fundus ön du­varında lokalize olan vakalarda transabdominal, arka duvar yerleşimli olgularda ise transvajinal yolla gerçekleştirilmiştir. Buna göre 35 vakadan oluşan serimizde 17 (% 48) transvajinal, 18 (9 52) transabdomi­nal uygulama vardır. Biyopsi sırasında veya öncesin de hiçbir hastaya sedatif veya lokal anestezik uygulanmamıştır. Elde edilen materyallerin sitogenetik analizlerinde direkt yöntem ve kısa süreli kültür yön­temi kullanılmıştır. Yeterli metafaz plağı elde etmek ve emniyetli bir sitogenetik analiz yapabilmek için gerekli minimal doku miktarı 5-10 mg'dır. Bu miktar doku mümkün olduğunca az girişim ile yani kateter ile plasentaya tek ya da iki kez girilmesi ile alınmıştır. Üç ve daha fazla girişimden maternal enfeksiyon ve kanama riskini arttırabileceği için kaçınılmış, hiçbir vakada 4'den fazla girişim uygulanmamış­tır.
Alınan doku örnekleri içlerinde 5 mi Hank'ın steril transport solüsyonu bulunan kapaklı plastik tüplere aktarılarak 1-2 saat içinde sitogenetik laboratuvarına ulaştırılmıştır. Koryon villus doku örnekleri ilk olarak inverted ışık mikroskopu altın­ da ince uçlu pensler ve pastör pipetleri kullanılarak maternal dokulardan ayıklanmış ve sadece fetal villöz dokular bırakılmıştır. Ayrılan bu fetal koryonik villuslar Hank solüsyonu ile 2 kez yıkanıp serumsuz RPMI 1640 solüsyonuna aktarılmıştır. Bu aşamadan sonra doku örneklerine direkt yöntem uygulan­mıştır. Ancak 20-30 mg kadar doku alınabilen bazı hastalarda di­rekt metoda simültane 48 saatlik kısa süreli inkübasyonlar yapılarak sonuç­lar karşılaştırılmıştır. Elde edilen metafaz plaklarına giemsatripsin (G-band) tekniği uygulanmıştır. Metafaz plaklarının değerlendirmeleri ışık mikroskobu altında göz ile analiz edilerek ve kromozomların iyi dağıl­dığı metafazlarda karyotipleme yapı­larak gerçekleştirilmiştir.

Bulgular

Çalışmaya dahil edilen 35 olgu­ dan 21'inde analiz yapmaya uygun metafaz plakları elde edilebilmiş olup tüm olgulara ait tanı, yaş, uygu­lanan biyopsi yöntemi ve sitogenetik sonuçlar Tablo l'de. verilmiştir. 14 vakada laboratuvar yöntemlerinin başarısızlığı veya biyopsi materyali­nin yetersizliği nedeniyle sonuç elde edilememiştir. Bunların 12'si missed abortus, 2'si blighted ovum vakasıdır. Sitogenetik sonuç elde edilebilmiş kalan 21 vakanın 15'ini missed abor­tus, 6'sını blighted ovum olgusu oluşturmuştur. Bu vakalara ait setogenetik sonuçlar değerlendirildiğinde, 10'u (% 48) missed abortus, 4'ü (% 19) blighted ovum örneği olmak üzere toplam 14 vakada normal kromozom kuruluşu saptanmış, geri­ye kalan 7 vakada (5'i missed abortus, 2'si blighted ovum) çeşitli kromozomal düzensizlikler gözlenmiştir (Tablo 2). Bunlar arasında triploidi ve tetraploidi ol­ guları yanısıra "multiple kromozomal düzensizlik" olarak değerlendirdiğimiz ve tam anlamıyla sınıflandırılamayan, stabil olmayan, yapısal ve sayısal kromo­ zomal düzensizlikler yer almıştır. Ultrasonografik inceleme ile missed abortus tanısı al­mış gebelerde 2 triploidi, 2 tetraploidi ve 1 adet mul­tiple kromozom düzensizliği vakası ortaya konurken, blighted ovum tanık gebeliklerde 1 tetraploidi ve 1 adet multiple kromozom düzensizliği vakası gözlen­ miştir (Tablo 3), (Resim 1,2,3).
Araştırmaya dahil edilen gebelerin yaş dağılımı 19 ile 37 arasında değişirken 35 yaş ve üzerindekilerin sayısı 8'dir. bunların üçünde (% 37) patolojik sitogenetik sonuç saptanmıştır (Tablo 1). Bu oranın (% 37) diğer yaş gruplarındaki vakalara ait orandan (% 15) istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık göstermemesi ileri yaş gebeliklerinin, missed abortus ve blighted ovum yönünden ek bir risk oluşturmadığını düşün­ dürmektedir, ancak örneklerin azlığı önemli bir de­ğişken olarak gözardı edilemez (p<0.05).

Tartışma

Spontan abortus vakalarına yönelik etiyolojik araş­tırma yapmak için genellikle tercih edilen yol tahliye materyalinden sitogenetik araştırma yapılması şeklin­de olup, tahliye öncesi koryonik dokulardan biyopsi yapılması da bazı gruplar tarafından tercih edilen bir yoldur. Yine biyopsi yöntemlerinin uygulan­masında tecrübe kazanmak amacıyla sonradan tahli­ye edilmeleri gereken bu tür vakaların seçilmesi bir­ çok merkez tarafından en çok başvurulan yöntemdir.
Koryon villus biyopsi yöntemi ile prenatal sitoge­netik tanıda önemli problemlerden biri maternal do­ku kontaminasyonudur. Villus dokularından elde edi­len metafaz plaklarında XX cinsiyet kuruluşu sapta­nan hemen her olguda maternal kontaminasyon de­diğimiz anneye ait villus dokularınına analiz ettiğimiz fetal dokular arasına karışmış olma riski vardır, inver­ted ışık mikroskobu altında feto-maternal doku ayrı­mının iyi yapılması bu olasılığı büyük ölçüde azalt­makta fakat ortadan kaldıramamaktadır (19,20). Di­rekt metod ile çalışıldığı zaman maternal kontaminas­yon riski minimale inmektedir. Bunun sebebi direkt metod ile sadece spontan mitoz gösteren fetal dokulara ait hücrelerdeki metafaz plaklarının elde edilebilmesidir .Oysa uzun süreli kültür yöntemi kul­lanıldığında mezodermal koryonik dokulara ait metafaz plakları elde edildiğinden maternal kontaminasyona daha sık rastlanmaktadır. Maternal fetal do­ku ayrımının kültür öncesi dönemde hassasiyetle yapılmasının mater­nal hücre kontaminasyonunu mini­male indirmesine rağmen yine de birçok araştırmacı uzun süreli kül­tür metodunun fetusu daha doğru olarak yansıttığını savunmaktadır.Bazı araştırmacılar tarafından ise her iki yöntemin birlikte kullanımların en güvenilir yol olduğu öne sürülmektedir. Biz her vakada direkt metod ile çalıştığımız, sonuçlan kısa süreli kültür ile kontrol etti­ ğimiz ve her iki metoda ilişkin sonuçlar arasında uyumsuzluk saptamadığımız için hiçbir vakamızda maternal kontaminasyon bulunmadığı ve elde edilen sonuçların fetal dokuları yansıttığı kanaatindeyiz.
Missed abortus vakalarının etiyolojisi üzerinde ya­pılan çoğu araştırmada en sık rastlanan kromozomal düzensizlikler arasında otozomal trizomiler, x raonozomisi ve yanısıra triploidiler bildirilmiştir. Boue ve grubunun yaptığı bir çalışmada toplam 2085 missed abortus ve erken spontan abortus vakasına ait düşük materyellerinin sitogenetik analizleri sonucunda % 50-60 oranında kromozomal düzensizlik bildirilmiştir (3). Kendi çalışmamızda hem blighted ovum hem missed abortus vakaları birlikte ele alındığında kro­ mozomal üzensizlik bildirilmiştir. Kendi çalışma­mızda hem blighted ovum hem missed abortus vaka­ları birlikte ele alındığında kromozomal düzensizlik bulunan olguların sitogenetik sonuç elde edilebilen tüm vakalar içerisindeki oranı % 33 olmuştur. Bunla­rın içinde triploidiler (%9), tetraploidiler (%14) ve multible kromozomal düzensizlikler (%10) oranların­da saptanmıştır. Elde ettiğimiz sonuçlar ile Boue ve grubuna ait sonuçlar Tablo 4'de karşılaştırılmıştır.

Sonuç

Sonuçta otozomal monozomiler ve triploidi-tetraploidi olgularının oranları her iki çalışmada nis­peten uyumlu ancak otozomal trizomilerin oranların­ da oldukça büyük fark dikkati çekmektedir. Bu fark­lılıklar iki araştırma grubuna dahil vakaların miktarın­dan kaynaklanıyor olabilir. Ancak kullanılan metod, araştırma olanakları ve diğer faktörlerin de göz önün­ de tutulması gerekir. Hiç kuşku yok ki etiyopatogeneze araştırmaları, çalışmaya dahil edilen vaka sayısı arttıkça istatistiksel olarak doğruya daha yakın ve net sonuçlar verecektir. Bu çalışmanın daha geniş hasta grupları üzerinde yapılmasıyla toplumumuza ait daha kesin verilerin elde edilmesi mümkündür.

 

Kaynaklar

1. Dybaıı AD and Baranov VS: Cytogenetics of Mammalian Embriyo nic Development. Clarendon Press. Oxford pp. 230, 1987.
2. Benirschke K: Normal Development, In: Creasy RK, Resııik R: Ma­ ternal Fetal Medicine: Pinciplcs and Practice; Second ed. WS Saun der Co. PA, pp 116-27, 1989.
3. Boue A, Boue J, Gropp A: Cytogenetics of Pregnancy Wastage. In: Harris H, Hirschhorn K. Advances in human genetics. Vol. 14 New York: Plenum Press, pp 1-57, 1985.
4. Creasy MR,Crolla JA, Aberman ED: E cytogenetic study of human spontaneous abortions using banding techniques. Human Genet. 31: 177-196,1976.
5. Kayii T, Ferrier A, Niikawa N, takahora H, Ohama K, Avirachan S: Anatomic and chromosomal anomalies in 639 spontaneous aborti­ ons. Human Genet. 55: 87-98, 1980.
6. Hassold T: A cytogenetic study of repeated spontaneous abortions. Am. J. Hum. Genet. 32: 623-30, 1980.
7. Warburton D, Stein Z, Kline J, Susser M: Chromosome abnormali­ ties in spontaneous abortions: Data from the New York City study in: Human embriyonic and fetal death (Porter IH, Hook EB, eds.) pp. 261-287, Academic Press, New York, 1980.
8. Goldberg JD and Golbus MS: Chorionic villus sampling Chapter 1, San Francisco, California, 1986.
9. Vekemans MJJ, Perry TB: Cytogenetic analysis of chorionic villi: A technical assessment. Hum. Genet. 72: 307-310, 9186. 10. Baltacı V, Gül D, Soğukpınar A, Şaylı BS: A t (2q;15q) translocati­ on in a family with habitual abortion, and prenatal diagnosis of in a recent pregnancy. Gazi Medical Journal, 5: 91-93,1994.
11. Tcrzoli G, Simoni G: First trimester fetal karyotyping by direct met­ hod. Contr Gyncc Obstet 15: 61-69,1996.
12. Elias S, Simpson JL, Martin AO, Sabbagha RE, Gerbie AB, Keith LG: Chronic villus sampling for first trimester prenatal diagnosis: Northwestern University Program. Am. J. Obstet. Gynecol. 152 (2), 1985.
13. Romagnano A, Featherstone T, Sun L, Crane JP, Cheung SW: Di­rect preparations from chorionic villi relationship between villous morphologya nd mitotic index. Prenatal Diagnosis. 9: 385-91, 1989.
14. Simoni G, Terzoli G, Rosella F: Direct chromosome preparation and culture using chorionic villi.: An evaluation of the two techni­ques. American Journal of Medical Genetics. 35: 181-183, 1990.
15. Appleman Z, Rosenself J, Elchclcl U, Chemke J: Chorionic villus sampling for fetal karyotyping in missed abortions. Prcnat Diagn. Jan. 11 (1), 55-57, 1991.
16. Leschot NJ, Kanhai HHH, Van Asperen CJ, Wolf H, Boer K: An evaluation of 75 terminations of pregnancy based on abnormal labo­ ratory findings at first trimester CVS. Clinical Genetics. 38: 211- 217, 1990. 17. Aytaç R: Transservikal aspirasyon tekniği ile koryon villus biyopsisi teknik, yarar ve erken dönem komplikasyonları. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum ABD Uzmanlık tezi. An­ kara, 1991.
18. Wapner RJ, Jackson L: Chorion villus sampling. IN: Clinical Obs­tetrics and Gynecology. 31: (2), 328-44, 1988.
19. Schlesinger C, Raabe G, Miller K: Discordant findings in chorionic villus direct preparation and long term culturc-mosaicism in the fe­ tus. Prenatal Diagnosis. 10: 609-612, 1990.
20. Cooke HMG, Penketh RJA, Delhanty JDA: An evaluation of mater­ nal cell contamination in cultures of chorionic villi for the prenatal diagnosis of chromosome abnormalities. Clin. Genet. 30: 485-93, 1986.
21. Breed A, Mantingh A, Beekhuist JR, Kloosterman MD, Ten Bols cher H and Anders GJPA: The predictive value of cytogenetic diag­ nosis after CVS: 1500 cases. Prenatal Diagnosis. 10: 101-110, 1990.
22. Crane JP, Cheung SW: An embryogenic model to explain cytogene­ tic inconsistencies observed inchorionic villus versus fetal tissue. Pre­ natal Diagnosis 8,119-129, 1988.

	Dosya / Açıklama
	Şekil 1 Missed abortus, blighted ovum ve diğer bazı anormal gebeliklerin sık saptandıkları gebelik haftaları (Berirske,1989)
	Resim 1
	Resim 2
	Resim 3
	Tablo 1. Çalışmaya Dahil Edilen 35 Gebelik Vakasına ait Obstetrik ve Genetik Ayrıntılar
	Tablo 2 35 Vakaya Ait Sitogenetik Sonuçlar
	Tablo 3 Missed Abartus ve Blighted Ovum Örneklerinde Sitogenetik Sonuçlar
	Tablo 4 Kendi Sitogenetik Sonuçlarımız ile Boue ve Grubunun Sonuçlarının Karşılaştırılması