Ara

Bu bölümde sistem içerisindeki makaleler arasında arama yapabilirsiniz.

Dergi Kimliği

Online ISSN
1305-3132

Yayın Dönemi
1993 - 2021

Editor-in-Chief
​Cihat Şen, ​Nicola Volpe

Editors
Daniel Rolnik, Mar Gil, Murat Yayla, Oluş Api

İkiz eşi mort fetuslu gebelerin değerlendirilmesi: 5 yıllık klinik deneyimimiz

Ahmet Barışçıl, Serdar Başaranoğlu, Ahmet Yalınkaya

Künye

İkiz eşi mort fetuslu gebelerin değerlendirilmesi: 5 yıllık klinik deneyimimiz. Perinatoloji Dergisi 2013;21(3):57 DOI: doi:10.2399/prn.13.S001082

Yazar Bilgileri

Ahmet Barışçıl,
Serdar Başaranoğlu,
Ahmet Yalınkaya

  1. Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı, Diyarbakır TR
Yazışma Adresi

Ahmet Barışçıl, Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı, Diyarbakır TR,

Yayın Geçmişi

Gönderilme Tarihi: 10 Eylül 2013

Kabul Edilme Tarihi: 10 Eylül 2013

Çıkar Çakışması

Çıkar çakışması bulunmadığı belirtilmiştir.

Amaç

Kliniğimize refere edilip, doğumu gerçekleştirilen 26 ikiz eşi mort fetuslu (İEMF) gebelerin maternal ve fetal sonuçlarının incelenmesi amaçlanmıştır.

Yöntem

Çalışmamızda Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum servisine Temmuz 2008-Haziran 2013 tarihleri arasında başvuran İEMF’li 26 hasta dosyası retrospektif olarak incelendi. Hastalara ait yaş, gravida, parite, yaşayan çocuk sayısı gibi demografik veriler, doğumdaki gestasyonel haftalar, doğum şekileri, yenidoğan ağırlığı ve boyu, 1.-5. dk APGAR skorları irdelendi.

Bulgular

Çalışma süresince kliniğimizde 13.782 doğum olduğu gözlendi. İEMF insidansı %0.2 olarak tespit edildi. Hastaların ortalama yaşı 31.2 (minimum-maximum sırasıyla 25-44), gravidası 3.4±0.7, paritesi 2.2±1.1, yaşayan fetuslarda ortalama gebelik haftası 32.7 (minimum-maximum sırasıyla 26-36), İEMF’lerin ortalama gebelik haftası ise 24.1 (minimum-maximum sırasıyla 19-31) idi. Hastalardan 21’i dikoryonik diamniyotik, 4’ü monokoryonik diamniyotik, biri ise monokoryonik monoamniyotik idi. Hastaların hepsine tam kan sayımı, biyokimyasal parametreler ve koagulasyon paneli takibi yapıldı. Hiçbir hastada koagulasyon parametrelerinde anormallik gözlenmedi. Altı hastanın (%23.3) yardımcı üreme teknikleri (YÜT) ile gebe kaldığı gözlendi. Onaltı hasta (%61.5) sezeryan seksiyo ile 10 hasta (%38.5) ise spontan vaginal yolla doğurtuldu.
Yeni doğanların doğum ağırlıkları, yaşayan fetüslerde ortalama 2142.5±648.8 gram, İEMF’lerde 672.6±455.3 gram idi. Ortalama 1. ve 5. dakika APGAR skorları 6.4 ve 7.8 idi. Yenidoğanların sekizinde postpartum dönemde yoğun bakım gereksinimi olduğu gözlendi.

Sonuç

İEMF; maternal ve yaşayan fetus için gebeliği komplike edebilecek bir patolojidir. Perinatal dönemde çoğul gebelikler değerlendirilirken plasentasyona, koryonisite ve amniyonisiteye dikkat edilmelidir. Monokoryoniklerde erken dönemde fetal kayıp olabileceği, dikoryoniklerde ise terme kadar konservatif takip yapılabileceği unutulmamalıdır. Doğum şeklinde aile beklentisi ve obstetrik endikasyonlar göz önünde bulundurulmalıdır.

Anahtar Kelimeler

Çoğul gebelik, koryonisite, amniyonisite, maternal ve fetal sonuçlar.