Ara

Bu bölümde sistem içerisindeki makaleler arasında arama yapabilirsiniz.

Dergi Kimliği

Online ISSN
1305-3132

Yayın Dönemi
1993 - 2021

Editor-in-Chief
​Cihat Şen, ​Nicola Volpe

Editors
Daniel Rolnik, Mar Gil, Murat Yayla, Oluş Api

Fetal hiperekojenik barsak

Ebru Dikensoy

Künye

Fetal hiperekojenik barsak. Perinatoloji Dergisi 2014;22(3):s25 DOI: 10.2399/prn.14.S001084

Yazar Bilgileri

Ebru Dikensoy

  1. Gaziantep Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı- Gaziantep TR
Yazışma Adresi

Ebru Dikensoy, Gaziantep Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı- Gaziantep TR, [email protected]

Yayın Geçmişi
Çıkar Çakışması

Çıkar çakışması bulunmadığı belirtilmiştir.

Hiperekojenite bağırsağın çevredeki kemikle benzer veya daha fazla ekojenitede olması şeklinde tanımlanır. Bazı kaynaklar da akciğer veya karaciğer ekojenitesine göre karşılaştırma önermektedir. Normalin bir varyantı olabileceği gibi, primer gastrointestinal patoloji, konjenital viral enfeksiyonlar, kistik fibrozis, aneuploidi ve intraabdominal hemorajilerde de hiperekojen barsak karşımıza çıkabilmektedir. Rutin ikinci trimestır antenatal ultrasonografisinde fetal hiperekojen barsak %0.6-1.4 oranında görülmektedir.16. haftadan itibaren parlak mekonyum lümende birikerek ince barsakları daha görünür hale getirmektedir. Mekonyum peritonitinde görülen fetal asit, intraabdominal kalsifikasyon ve intestinal dilatasyonun hiperekojen barsakta görülmemesi ayırıcı tanıyı kolaylaştırmaktadır.
20. gebelik haftasından önce görülen izole hiperekojen barsak genellikle geçicidr, ilerleyen haftalardaki seri ultrasonografilerde gözden kaybolmaktadır. Bu durum çoğu infantta normal barsak fonksiyonuyla sonuçlanmakradır. 3. Trimestırde persiste eden hiperekojenik ince barsak daha çok altta yatan patolojiyi yansıtsa da normal bir sonuçla da karşılaşılabilinmektedir.

Prognoz

İkinci trimestirde hiperekojen barsak görülen fetusların %60’ında doğumdan sonra anomali görülmez. Geriye kalanlarda karyotip anomalisi, IUGR veya perinatal ölüm görülebilmektedir Aneuploidi insidansı %3-27 olup Down sendromu çoğunluğu oluşturmakla beraber, Turner ve triploidiler de görülebilmektedir. Nyberg ve ark. 2. trimestirde hiperekojen barsağın Down sendromlu hastaların %7’sinde bulunduğunu ve yarısının izole olduğunu vurguladılar. Yine de hiperekojen barsak 2. Trimestirde Trizomi 21 için sensitif veya spesifik bir markır değildir. Karyotip anomalileri dışlandığında %10’unda fetal ölüm görülür. Bu oran uteroplasental yetmezlik, prematürite ve fonksiyonel neonatal intestinal obstriksiyondan kaynaklanır. İntestinal atrezi, imperfore anüs, volvulus, CMV ve maternal lupus diğer nadir nedenlerdir. Kistik fibrozisten etkilenen fetusların %60’ında hiperekojen barsak tespit edilebilmektedir.

Yönetim

Karyotip anomalisi, intrauterin enfeksiyonlar ve kistik fibrozis açısından detaylı bir aile anamnezi alınmalıdır. Olası striktürel problemlerin dışlanabilmesi için intestinal dilatasyon ve fetal asit açısından bir kez daha ultrasonografik değerlendirme yapılmalıdır. Seri ultrasonografik değerlendirmeler hiperekojenitenin rezolusyonu, fetal büyümenin takibi ve plasental fonksiyonun değerlendirilmesi için gereklidir.
Daha invaziv araştırmalar; parental kistik fibrozis taşıyıcılığı ve fetal karyotip tayinidir. Persiste hiperekojen barsakta ve umblikal arter kan akımı bozulmuş olan IUGR’da fonksiyonel noenatal intestinal obstruksiyon riski bulunmaktadır. Parenteral nütrisyon, rektal yıkama, suda çözünür kontrast enema mekonyum tıkaçlarını açmak için gerekebilmektedir. Sonrasında ter testi yapılabilmektedir.
Anahtar Kelimeler