Amaç
Bu çalışmanın amacı kliniğimizde prenatal ve perinatal dönemlerde saptanan majör konjenital anomalili fetüslerin insidansını ve analizini yapmaktır.
Yöntem
Kliniğimizde Ocak 2009 ile Aralık 2010 tarihleri arasında retrospektif olarak prenatal ve perinatal dönemde ultrason muayenelerinde veya doğumda doğrudan gözle saptanan majör anomali tanısı almış olgular çalışmaya alındı. Ultrasonda veya doğumda saptanan minör anomaliler çalışmaya dâhil edilmedi. Tüm ultrason incelemeleri GE Voluson 730 Pro cihazı ile gerçekleştirildi. Çalışma için etik kurul onayı alındı.
Bulgular
İki yıllık sürede obstetrik polikliniğimizde 10,419 gebe değerlendirildi. Çalışmamızda majör konjenital anomali insidansı %2.64 olarak bulundu. Olguların 241’inde tek anomali saptanırken, 34’ünde de çoklu anomali saptandı. Ortalama anne yaşı 28.1±6.6 yıl (dağılım, 14-49 yıl) ve gebelik haftası 24.9±7.7 (dağılım, 11-41) idi. Eşler arasında %51.61 oranında değişik derecelerde akrabalık mevcuttu. Olguların 167’sinde (%60.7) merkezi sinir sistemi anomalileri en sık rastlanan anomali grubuydu. Sırasıyla genitoüriner sistem anomalileri 36 (%13.1), gastrointestinal sistem anomalileri ve karın ön duvarı defektleri 30 (%10.9), kardiyak anomaliler 13 (%4.7), torasik anomaliler 13 (%4.7), iskelet sistemi anomalileri 15 (%5.4) olguda saptandı. Olguların 41’inde de (%14.9) nonimmün hidrops fetalis saptandı.
Sonuç
Kliniğimizde majör fetal anomali insidansı %2.6 olarak saptanmıştır. Kısmen yüksek olan bu oran, kliğimizin üçüncül merkez olmasına bağlı olabilir. Popülâsyonumuzda majör anomalilerin en büyük grubunu merkezi sinir sistemi anomalileri oluşturmaktadır; bunun literatür ile uyumlu olmayabileceğini ve bu yönüyle araştırılması gerektiğini düşünüyoruz.
Anahtar Kelimeler
Majör konjenital anomaliler, prenatal, perinatal, ultrason
-